Hypericine

Hypericine is afgeleid van sint-janskruid (lat. Hypericum perforatum) en is een krachtige natuurlijk voorkomende fotosensibilisator die wordt gebruikt in de fotodynamische therapie (PDT) voor de behandeling van kanker. Hypericine is een rood fluorescerende fotosensibilisator met absorptiemaxima bij 550-558 nm en 330 nm.

Reeds in de oudheid werd de roodachtige olie van hypericine extern aangebracht om de wondgenezing te bevorderen. Tegenwoordig wordt Hypericine vooral gebruikt op het gebied van psychovegetatieve stoornissen.

Het neveneffect van Hypericine is dat het de lichtgevoeligheid van het lichaam verhoogt. Dit effect wordt gebruikt in de moderne kankerbehandeling in de oncologie. Fluorescerende hypericine hoopt zich op in kankercellen. De redenen voor een hoge accumulatie van hypericine in tumorweefsel liggen zowel in de structurele als in de fysiologische kenmerken van een kankercel.

Op het gebied van moleculaire mechanismen in kankercellen hebben studies aangetoond dat fotodynamische therapie (PDT) leidt tot fotocytotoxiciteit in kankerweefsel door het stimuleren van de laser met een golflengte specifiek voor hypericine. Toxiciteit aan kankercellen wordt veroorzaakt door de reactie van de hypericine fotosensibilisator met zuurstof. Producten van de chemische reactie zijn giftige zuurstofradicalen, die kankercellen doen afsterven en necrose veroorzaken.