Fotodynamische therapie (PDT) – effectief en nauwkeurig tegen kanker

PDT is een baanbrekende procedure in de dermatologie en holistische kankertherapie.

Op het gebied van alternatieve kankertherapie is fotodynamische therapie, of kortweg PDT (ook wel laserlichttherapie genoemd), een innovatieve en veelbelovende behandelingsmethode die wordt gebruikt om kwaadaardig tumorweefsel te verwijderen. De effectiviteit is gebaseerd op het gebruik van zogenaamde fotosensibilisatoren. Dit zijn bepaalde stoffen die tumorcellen gevoelig maken voor licht. Het tumorweefsel wordt dan bestraald met zichtbaar laserlicht van het blauwe naar het rode gebied. Het laserlicht produceert agressieve zuurstofmoleculen die de tumoren vernietigen. Aangezien fotodynamische therapie (PDT) nauwelijks invloed heeft op gezonde cellen, is het ook geschikt voor lichaamsdelen waar andere behandelingen problematisch of moeilijk uit te voeren zijn.

PDT en zijn doelgerichte werkwijze

Fotodynamische therapie is veel zachter voor de patiënt dan veel andere methoden, omdat de bijwerkingen en gezondheidsrisico’s extreem laag zijn in vergelijking met conventionele behandelingsmethoden. In het centrum van de uitgebreide geneeskunde gebruiken we chloor E6, hypericine en curcumine als fotosensibilisatoren. Alleen de bestraling met laserlicht in een geschikte golflengte activeert de effectiviteit van de lichtgevoelige stof. Het laserlicht wordt door een speciale lichtgeleider naar de te behandelen gebieden geleid en zodanig gefocust dat alleen de tumorcellen worden blootgesteld. Het werkingsmechanisme is gebaseerd op fotochemische processen die in PDT worden geïnitieerd en specifiek de tumor beschadigen.

De fotosensibilisator wordt in de bloedbaan van de patiënt geïnjecteerd, waarna het zich over het hele lichaam verspreidt, maar vooral de kankercellen accumuleert. In deze cellen worden dus lichtgevoelige porfyrines gevormd. De porfyrinemoleculen veranderen in een zogenaamde drielingstoestand en de geabsorbeerde energie wordt overgebracht naar de drieling van zuurstof. Deze energieoverdracht brengt de zuurstofmoleculen in een opgewonden toestand, waardoor uiteindelijk singletzuurstof wordt geproduceerd. Dit oxidatiemiddel is zeer reactief en sterk cytotoxisch – het is dus een zeer sterk celgif. Het effect manifesteert zich uiteindelijk in de necrose van de aangetaste cellen en, onder bepaalde omstandigheden, in gelijktijdige apoptose, een geprogrammeerde celdood van de door het lichaam zelf geïnitieerde tumorcellen. Verdere schade aan gezonde cellen ontstaat niet door het lokale effect van zuurstofradicalen.

Welke ziekten kunnen met PDT worden behandeld?

Zowel in de oogheelkunde als in de dermatologie wordt fotodynamische therapie reeds beschouwd als een bewezen standaardprocedure. In de behandeling van kanker is fotodynamische therapie een niet-invasieve of minimaal invasieve therapie voor blaaskanker, prostaatkanker, basalioom, actinische keratosen en de ziekte van Bowen. Fotodynamische therapie (PDT) is niet alleen geschikt voor kankertherapie maar ook voor de behandeling van de volgende aandoeningen:

• Chronische prostaatontsteking
• Weefselveranderingen
• Goedaardige vergroting van de prostaatklier
• Ziekte van Lyme
• Multiple sclerose
• Parasieten, bacteriën en virussen

PDT is meestal pijnloos en zonder ernstige bijwerkingen. Omdat de vernietigde cellen na de behandeling worden vervangen door normale cellen, kan een goed genezingsproces worden verwacht als gevolg hiervan. Fotodynamische therapie wordt vaak niet alleen toegepast, maar kan ook gecombineerd worden met andere therapieën en behandelingsmethoden, zoals lage dosis chemotherapie (IPT), radiotherapie of chirurgie. Terwijl sommige vormen van therapie kunnen slechts eenmaal worden toegepast in sommige gevallen, kan PDT zo vaak worden uitgevoerd als nodig is vanwege de onschadelijkheid ervan.