Hele lichaamshyperthermie bij chronische ziekte van Lyme
Hele lichaamshyperthermie bij de ziekte van Lyme – Dodelijke warmte voor de Borrelia bacterie.
De ziekte van Lyme is een besmettelijke ziekte die door de bacterie Borrelia burgdorferi van teken, paardenvliegen of muggen door een beet of steek kan worden veroorzaakt. De overdracht van deze delicate ziekte, die vaak moeilijk te diagnosticeren is, vindt in onze streken bijna uitsluitend plaats via een tekensoort die bekend staat als een houten bok (in zeldzame gevallen ook door muggen of paardvliegen). Lyme borreliose is een multisystemische infectieziekte die elk orgaan, het menselijk zenuwstelsel, gewrichten en diverse weefsels kan aantasten.
Er bestaat geen vaccin tegen Borrelia infectie – in tegenstelling tot de virusziekte FSME (vroege zomer meningo-encefalitis). Afhankelijk van het weer komen de meeste infecties voor tussen maart en oktober. In Duitsland is er een duidelijke noord-zuid gradiënt met betrekking tot het risico van infectie en overdracht van de bacteriestammen Borrelia burgdorferi, Borrelia sensu strictu, Borrelia garnii, Borrelia afzelii en Borellia spielmanii die door de houten bokken worden overgedragen. In Noord-Duitsland is slechts 6 tot 10 procent van de teken besmet met Borrelia, in het midden en het zuiden zijn de cijfers echter tot 50 procent. Helaas gebeurt het vaak dat een ziekte van Lyme pas jaren na de infectie met een teek eindelijk als zodanig wordt herkend, nadat tal van andere diagnoses zijn gesteld en zo kostbare tijd voor een effectieve therapie is verstreken.
Het verloop van een besmetting met de ziekte van Lyme
Een paar dagen na de beet treedt vaak een ringvormige rode verkleuring van de huid op, die bekend staat als erytheem migranen, op de oorspronkelijke beetwond van de teek. De Borrelia infectie kan in het eerste stadium nog steeds behandeld worden met antibiotica omdat de spirocheten nog steeds in het bloed zitten en gemakkelijk toegankelijk zijn voor antibiotica.
Omdat deze dwalende flush echter niet altijd voorkomt en de eerste fase vaak over het hoofd wordt gezien, trekt de Borrelia, die niet van warmte houden, zich terug in perifere weefsels zoals gewrichtskapsels en banden, waar spontane breuken kunnen optreden. Opvallende lichamelijke reacties zoals vermoeidheid, hoofdpijn, aritmie en koorts worden door patiënten vaak geïnterpreteerd als griep. De juiste diagnose van de ziekte van Lyme is daarom niet mogelijk.
Wanneer de ziekte van Lyme in dit chronische stadium komt, hebben patiënten vaak een lange weg van lijden voordat ze medisch geholpen kunnen worden, omdat er vaak geen bewijs van een acute Borrelia infectie in het bloed te vinden is en de Borrelia, die zich in de cellen hebben teruggetrokken, moeilijk te bereiken zijn voor antibiotica. Bovendien kan Borrelia elk klinisch beeld imiteren, wat de diagnose nog moeilijker maakt.
De Borrelia infectie ontvouwt zich zeer langzaam in het lichaam en vaak pas na enkele maanden of jaren zijn er verschillende verschijnselen van de ziekte van Lyme te voelen. Verschillende organen zoals de huid, het zenuwstelsel en de gewrichten worden door Borrelia aangetast.
De ziekte van Lyme is onderverdeeld in drie fasen:
- Fase I – lokale infectie
- Fase II – verspreide infectie (verspreid over het hele organisme)
- Fase III – persistente infectie (chronisch en persistent)
Veel voorkomende symptomen zijn:
- Chronische Vermoeidheidssyndroom (Chronische Vermoeidheidssyndroom)
- Neuropathiepijn door het hele lichaam
- Krampen
- Extreem nachtzweten
- Hartritmestoornissen
- Concentratiestoornissen
- Vergeetachtigheid
- Artritis in knie- of enkelgewrichten, handen en schouderverbindingen
Behandeling van de ziekte van Lyme – hyperthermie van het hele lichaam
Volgens een studie van het Max Planck Instituut sterft Borrelia af boven een temperatuur van 41,6 °Celsius. De thermolibiliteit van Borrelia werd al in 1996 bewezen in een Scandinavische studie, waaruit ook bleek dat alle Borrelia stammen stierven bij 41,6 °C. De thermolibiliteit van de Borrelia bacterie werd ook bewezen in een Scandinavische studie.
Bij lichaamshyperthermie maken we gebruik van deze kennis door de patiënten twee tot drie uur lang bloot te stellen aan een temperatuur tussen 41,6 en 41,8 °C, liggend op een bank en volledig bedekt door een tent, waarbij ze intensief worden gecontroleerd door een arts. Tegelijkertijd activeert de verhoogde temperatuur de eigen macrofagen (macrofagen) van het lichaam, die vervolgens de bacteriën kunnen elimineren.
Deze methode moet een of twee keer worden toegepast. In het Center of Extended Medicine bieden we deze methode aan als het belangrijkste onderdeel van een holistische procedure, omdat we de door Borrelia geproduceerde neurotoxinen elimineren via een speciaal ontgiftingsprogramma.
Bovendien kan hyperthermie van het hele lichaam ideaal gecombineerd worden met insuline-gepotentieerde therapie (IPT).
